Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου η οποία καθιερώθηκε με απόφαση της UNESCO στις 29 Σεπτεμβρίου 2011, έπειτα από πρόταση της Ισπανικής Ακαδημίας Ραδιοφώνου, ας θυμηθούμε λίγο τη σχέση των ερτζιανών με τον Ερυθρό Σταυρό…

Όταν η Διεθνής Επιτροπή Ερυθρού Σταυρού κλήθηκε να μεταδώσει τα μηνύματα της στα ραδιοφωνικά προγράμματα της Ελβετικής Ραδιοφωνίας κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, χρησιμοποίησε αποτελεσματικά αυτό το μοναδικό εργαλείο, διαβιβάζοντας σε ολόκληρη την Ευρώπη τα ονόματα των απελευθερωμένων αιχμαλώτων πολέμου, καθιστώντας ευκολότερο τον επαναπατρισμό τους.

Το 1948 αποδόθηκε στην ΔΕΕΣ μια ραδιοφωνική συχνότητα για αποκλειστική χρήση της. Μετά τη μεταπολεμική περίοδο, η ΔΕΕΣ σταδιακά άρχισε να χρησιμοποιεί το ραδιόφωνο για στείλει το μήνυμά της σε ένα ευρύτερο ακροατήριο και να γίνει περισσότερο γνωστή.

Στο τέλος της δεκαετίας του 1960, γεννήθηκε η Ραδιοφωνική Υπηρεσία του Ερυθρού Σταυρού. Στα πλαίσια διαφόρων εκπομπών, όπως αυτών που μετέδιδαν συζητήσεις με εκπροσώπους της ΔΕΕΣ ή παρουσιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, προσωπικότητες που έπαιξαν ρόλο στη διαμόρφωση της ιστορίας της ΔΕΕΣ μετά τον πόλεμο παραβρέθηκαν στο ραδιοφωνικό studio του οργανισμού για τα ακόλουθα 30 χρόνια.

Αντίστοιχα και ο Τομέας Αναζητήσεων του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού από την ίδρυσή του το 1915, μέχρι σήμερα χρησιμοποιεί αυτό το πολύτιμο εργαλείο σε περιόδους πολέμου και ειρήνης αναζητώντας αγνοουμένους, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, αλλά και διευκολύνοντας την επικοινωνία αιχμαλώτων, φυλακισμένων και προσφύγων με τους οικείους τους.

Σήμερα οι σύγχρονες τηλεπικοινωνίες (ασύρματες, δορυφορικές κ.α.) αποτελούν βασικό εργαλείο του Ερυθρού Σταυρό, ειδικά σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και αντιμετώπισης καταστροφών.

Ειδικότερα ο Τομέας Σαμαρειτών, Διασωστών και Ναυαγοσωστών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού διαθέτει ειδική κρατική άδεια λειτουργίας ραδιοδικτύου, με σύγχρονα μηχανήματα και σταθερούς σταθμούς σχεδόν σε όλη την Επικράτεια.