Λίστα αντικειμένων
Ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός , από το έτος ίδρυσης του το 1877, επιτελεί σύνθετο και πολύπλευρο ανθρωπιστικό έργο, κινητοποιώντας το αίσθημα της αλληλέγγυας συλλογικής προσπάθειας για να προσφέρει ανακούφιση στον ανθρώπινο πόνο.
Με το ίδιο αίσθημα αλληλεγγύης, ως αρωγοί στις κρατικές αρχές, ξεκίνησε η αποστολή έρευνας και διάσωσης, της 85χρονης Κ.Ε. με πρόβλημα άνοιας, στην κλήση που δέχτηκε το Σώμα Εθελοντών Σαμαρειτών, Διασωστών και Ναυαγοσωστών του Τμήματος Μοιρών του Ε.Ε.Σ. από το Α.Τ. Φαιστού το βράδυ της Τετάρτης 27 Νοεμβρίου. Η εξέλιξη των γεγονότων δικαίωσε, κατά κάποιο τρόπο, αυτά που πιστεύουν, εκπαιδεύονται και αγωνίζονται στο πεδίο καθημερινά εκατομμύρια Εθελοντές του Ερυθρού Σταυρού σε όλο τον κόσμο.
Το χρονικό:
Την Τετάρτη το βράδυ και ώρα 21:24 ειδοποιήθηκε η ηγεσία των Εθελοντών Σαμαρειτών του Τμήματος Μοιρών Ε.Ε.Σ. για εξαφάνιση 85χρονης πάσχουσας από άνοια, σε αγροτική περιοχή, στην Βαγιωνιά του Δ.Γόρτυνας. Αμέσως μετά ακολούθησε και επίσημα το έγγραφο αίτημα συνδρομής από το Α.Τ. Μοιρών και η λήψη πρόσθετων πληροφοριών τηλεφωνικά από συγγενικό πρόσωπο της αγνοούμενης. Μετά τις απαραίτητες υπηρεσιακές εγκρίσεις που πάρθηκαν, ξεκίνησε η διαδικασία κινητοποίησης των Εθελοντών του Σώματος με σκοπό η πρώτη ομάδα να ξεκινήσει στις 06:30 το πρωί της Πέμπτης 28 Νοεμβρίου. Οι πληροφορίες μιλούσαν ότι η αγνοούμενη απομακρύνθηκε από το λιόφυτο όπου ήταν με τον γιο της, περίπου στις 14:00 το μεσημέρι της Τετάρτης με άγνωστη κατεύθυνση και χωρίς ο γιος της να αντιληφθεί την απομάκρυνση της.
Η επιχείρηση έρευνας και διάσωσης ξεκίνησε το πρωί της Τετάρτης από 9 Εθελοντές Σαμαρείτες, οι οποίοι μετά από την επιτόπια παρουσία, με τους συγγενείς της αγνοούμενης, στον τόπο που χάθηκε ανέλυσαν και εκτίμησαν τις πιθανότητες της κατεύθυνσης της. Η περιοχή που «σαρώθηκε», από τους Εθελοντές, που περπατούσαν ψάχνοντας μαζί με συγγενείς, χωρικούς και τον παπά του χωριού, σύμφωνα με την σχετική εκπαίδευση, έως αργά το απόγευμα της Τετάρτης ανήλθαν σε περίπου 25.000 στρέμματα. Παράλληλα αστυνομικοί από το Α.Τ. Μοιρών έψαχναν όλα τα πιθανά μακρινά σημεία που θα μπορούσε να είχε μεταβεί η αγνοούμενη, συμπεριλαμβανομένων απομακρυσμένων στάβλων ή μακρινών χωραφιών της οικογένειας. Η επιχείρηση σταμάτησε περίπου στις 17:30 το απόγευμα για λόγους ασφαλείας, λόγω ότι η νύχτα είχε αρχίσει να πέφτει, δίνοντας παράλληλα ραντεβού για την επομένη το πρωί.
Την Παρασκευή το πρωί, νέο κλιμάκιο Εθελοντών Σαμαρειτών ανέλαβε δράση. Οι έρευνες επικεντρώθηκαν σε λοιπά σημεία που θα μπορούσε η αγνοούμενη να βρεθεί. Αργότερα το πρωί ειδοποιήθηκαν να βρεθούν σε κεντρικό σημείο συνάντησης όπου θα βρισκόταν προς ανάλυση όλων των δεδομένων με κλιμάκιο της ΕΛ.ΑΣ. , της ΕΜΑΚ, κατοίκων του χωριού αλλά και της Αντιδημαρχίας Πολιτικής Προστασίας Δ. Γόρτυνας. Στην συνάντηση αναλύθηκαν όλα τα σημεία που είχαν ήδη ψαχτεί και οι ενέργειες που συντονισμένα πλέον όλοι μαζί οι φορείς θα έπρεπε να κάνουν ώστε να βρεθεί το συντομότερο η αγνοούμενη. Μοιράστηκαν ρόλοι και η επιχείρηση ξεκίνησε εκ νέου. Σε λιγότερο από μια ώρα το «θαύμα» έγινε, Κάτοικος της Βαγιωνιάς που τύχαινε να είναι και συγγενής της Κ.Ε. βρήκε την αγνοούμενη καλά στην υγεία της αλλά εμφανώς εξαντλημένη. Άμεσα, με την συνδρομή αυτοκινήτου ενός χωρικού, οι Εθελοντές Σαμαρείτες βρέθηκαν δίπλα της, της έδωσαν τις πρώτες βοήθειες και την μετέφεραν σε σημείο που θα μπορούσε να πλησιάσει το ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, όπως και έγινε, Η γυναίκα μεταφέρθηκε άμεσα σε νοσοκομείο του Ηρακλείου για τις περαιτέρω εξετάσεις κλπ.
Επανάληψη, μητέρα μάθησης…
Οι περιπτώσεις που το Σώμα Εθελοντών Σαμαρειτών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού έχει κληθεί για συνδρομή σε διάφορες περιπτώσεις ως αρωγός στον κρατικό μηχανισμό είναι πάμπολλες. Σε όλες τις περιπτώσεις είναι τόσο αγαστή η συνεργασία μεταξύ των φορέων που πλέον εμπιστεύονται τους Εθελοντές Διασώστες. Η άρτια εκπαίδευση και η ανιδιοτελής αγάπη σε αυτό που οι Εθελοντές πράττουν με την καρδιά τους. Γιατί χωρίς το ένα από τα δύο συνθετικά το αποτέλεσμα θα ήταν ελλιπές. Και ο Εθελοντισμός χρειάζεται και τα δύο.
Είναι δύσκολο να είσαι διασώστης, είναι δύσκολο να κάνεις έρευνες αγνοουμένων όταν οι ελπίδες σβήνουν με το χρόνο, πρέπει όμως να το κάνεις. Και ότι κάνεις να το κάνεις με αγάπη. Αξίζει όμως γιατί πληρώνεσαι με αυτό που δεν αποτιμάται εύκολα. Ένα «ευχαριστώ» και ένα χαμόγελο. Είναι δύσκολο, μα και τόσο όμορφο, να είσαι Εθελοντής.